هیولای میلواکی ادمیخواری که در سال 21 می 1960، در میلواکی ویسکانسین متولد شد
جفری تا ۴ سالگی به عنوان یه کودک پرانرژی و شاد توصیف میشد اما یک جراحی به طرز قابل توجهی رفتار اون رو تغییر داد.
بعد از تولد برادر کوچیکترش، والدین دامر یعنی لیونل و جویس توجه مضاعفی به برادرش نشون میدادن و به همین ترتیب جفری به مرور کنار رفت. همین روند ادامه‌دار، باعث شد که دامر در اوایل نوجوانی پرتنش و بی‌دوست تلقی شود.
جفری ادعا می‌کند افکارش درمورد آدم خواری و قتل از حدود ۱۴ سالگی شروع شده است و به نظر می‌رسد طلاق والدینش چندسال بعد از این سن عامل اصلی تبدیل این افکار به عمل بوده است.
جفری درست بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان در ژوئن 1978، اسب سواری به اسم استیون هیکس رو به خونه برد. سپس اقدام به مست کردن او کرد، و وقتی هیکس سعی کرد خونه رو ترک کند، با ضربه به سر و خفه‌کردن او با میله‌ی هالتر اولین قتلش رو مرتکب شد.
بعد از این قتل جفری جسد قربانی رو تکه تکه کرد، اعضای بدن رو در کیسه های پلاستیکی قرار داد و آن ها رو در پشت خونه‌ی والدینش دفن کرد. اما این کافی نبود. جفری مدتی بعد بقایای قربانی رو بیرون آورد، استخون‌ها رو با پتک خرد کرد و در دره ای جنگلی پراکنده کرد.
اون پس از گذروندن یک چهارم ترم در دانشگاه ایالتی اوهایو از تحصیل انصراف داده بود و پدرش که به تازگی ازدواج کرده بود اصرار داشت جفری به ارتش بپیونده. جفری با اصرار پدرش در اواخر دسامبر 1978 در ارتش ثبت‌نام کرد و مدت کوتاهی بعد از آن به آلمان اعزام شد.
اعتیاد جفری به الکل همچنان ادامه داشت و در اوایل سال 1981 ارتش او را مرخص کرد. مقامات آلمانی بعدا درمورد ارتباط احتمالی بین جفری و قتل‌هایی که در اون زمان اتفاق افتاده بود تحقیق کردن، اما همچنان اعتقادی بر اینکه اون هنگام خدمت در نیروهای مسلح قربانی دیگه‌ای نداشته وجود ندارد.
پس از خارج شدن از نیروهای مسلح جفری به اوهایو برگشت. همون‌سال جفری به علت رفتارهای عجیب توسط پلیس بازداشت شد. پدرش به خاطر این موضوع جفری رو به ویسکانسین فرستاد تا همراه مادربزرگش زندگی کند، اما مشکل الکل او ادامه پیدا کرد و تابستان سال بعد باز هم درگیر شد. در سال 1986 زمانی که دو پسر او را متهم به اقدام غیرانسانی در مقابلشون کرد جفری برای بار سوم دستگیر شد و یک سال حبس مشروط دریافت کرد.
جفری 17 مرد رو بین سال‌های 1978 تا 1981 به قتل رساند. او به شدت مراقب انتخاب قربانی‌هاش بود و سعی می‌کرد اونا را از بین افراد جنایتکار و سرگردان جامعه انتخاب کند تا ناپدید شدنشان کمتر به چشم بیاد.
جفری قربانی‌هاش رو با وعده‌ی پول یا رابطه‌ی جنسی به خونه می‌کشاند و سپس اونا رو خفه می‌کرد. او اعضای بدن و عکس‌ها رو به عنوان یادگاری نگه میداشت.
دومین قتل جفری در سپتامبر 1987 اتفاق افتاد. استیون توومی و جفری شب وارد هتلی شدن و مشروب خوردن و وقتی جفری از خواب بیدار شد توومی رو مرده پیدا کرد اما او هیچ خاطره‌ای از فعالیت‌های شب گذشته نداشت. جفری یه چمدون خیلی بزرگ خرید تا جسد توومی رو به زیرزمین مادربزرگش منتقل کند.
در آنجا جفری قبل از دفع بقایای جسد بدن رو تکه تکه می‌کرد.
جفری دو قربانی دیگه را هم در خانه مادربزرگش به قتل رسوند و بعد از اون خونه رو ترک کرد؛ در سال 1988 مادربزرگ جفری که از شب‌بیدار‌ی‌ها و مستی نوه‌اش خسته شده بود جفری رو مجبور کرد خونه‌اش رو ترک کنه اما از قتل‌هایی که تو خونه‌اش رخ داده بود اطلاعی نداشت.
در سال 1989 پسری 13 ساله اتهام سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی درجه دوم رو به جفری وارد کرد. جفری با ادعای اینکه پسر بسیار بزرگتر از سن خود به نظر می رسید، گناه خود را پذیرفت.
جفری در انتظار صدور حکم برای پرونده‌ی تجاوز جنسی، یک قتل دیگه در زیرزمین مادربزرگش انجام داد. در مارس 1989اون یک مدل مشتاق به اسم آنتونی سیزر رو تحت مواد مخدر قرار داد و خفه کرد. سپس از جسد عکس گرفت و اقدام شرم آور با جسد آن را تکه تکه کرد و از بین برد.
جفری در دادگاهی که براش برپا شده بود برای دفاع از خودش درمورد اینکه متوجه اشتباهاتش شده صحبت کرد و بیان کرد این دستگیری نقطه‌ی عطفی در زندگی اونه.
وکیل مدافع جفری استدلال کرد که او نیاز به درمان داره نه حبس و قاضی هم با این صحبت موافقت کرد. حکم دادگاه جفری «یک سال حبس و آزادی روز» بود. به او اجازه داده شد روزها کار کنه و شب‌ها به زندان برگردد.
سال‌ها بعد، پدر جفری یعنی لیونل دامر در مصاحبه با CNN اظهار کرد که او نامه‌ای به دادگاه نوشته بود و قبل از آزادی مشروط پسرش براش درخواست کمک روانشناسی کرده بود.
اما جفری بعد از گذروندن تنها 10 ماه از مجازاتش توسط قاضی آزادی زودهنگام دریافت کرد.
بعد از آزادی مدت کوتاهی با مادربزرگش زندگی کرد. به نظر نمی‌رسد جفری تو این مدت قتل دیگه‌ای انجام داده باشد،درست بعد از اینکه جفری به آپارتمان خودش برگشت قتل‌ها از سر گرفته شد.
در 27 می 1991 همسایه‌ی جفری که ساندرا اسمیت نام داشت با پلیس تماس گرفت و گزارش داد که پسر آسیایی برهنه‌ای رو دیده که داشته تو خیابون می‌دویده.
هنگامی که پلیس به اونجا رسید اون ها حرف جفری که یک مرد سفیدپوست در جامعه سیاه پوست عمدتا فقیر بود رو پذیرفتن که این پسر 14 ساله معشوقه 19 ساله جفری دامر بوده.
این پسر 14 ساله در واقع برادر لائویی،کسی که 3 سال پیش توسط جفری مورد آزار و اذیت قرار گرفته بود.
پلیس جفری و اون پسر رو به خونه رسوند. بدیهیه که اون ها نمیخواستن درگیر درگیری‌های به اصطلاح شخصی همجنسگراها بشن. پلیس قبل از رفتن فقط نگاهی گذرا به اطراف انداخت.
وقتی پلیس خونه رو ترک کرد، دامر پسر رو کشت و به آداب و رسوم معمولش ادامه داد. اگر پلیس حتی یک جستجوی اولیه انجام میداد، جسد دوازدهمین قربانی جفری یعنی تونی هیوز رو پیدا میکردند.
در نهایت، قتل‌های سریالی دامر با دستگیریش در 22 ژوئیه سال 1991 به پایان رسید. اعضای بدن پیدا شده در یخچال جفری و عکس‌های پولارویدی که از قربانی‌هاش به جا مونده بود مدرکی محکم بر قتل‌ها بود.
تریسی ادواردز، مرد 32 ساله آفریقایی تبار با دستبندهایی که از مچ آویزان شده بود، در خیابون‌ها سرگردان بود. دو افسر پلیس که این مرد رو پیدا کردن تصمیم گرفتن به ادعاهای این مرد توجه کنند. ادواردز ادعا می‌کرد یک “شخص عجیب” به او مواد مخدر داده و سعی در زندانی کردن او داشته.
افسرهای پلیس در ادامه به آپارتمان جفری دامر رفته و با آرامش از او کلید دستبند رو خواستند.
همچنین ادواردز ادعا کرده بود که چاقویی که جفری با اون ادواردز رو تهدید کرده در اتاق خواب قرار دارد. وقتی افسر برای تأیید این ادعا وارد خانه شد، متوجه عکس های پولاروید از اجساد تکه تکه شده در گوشه و کنار خانه شد و به این ترتیب جفری دامر توسط افسران بازداشت شد.
پلیس در جستجوهای بعدی یه سر بریده شده در یخچال، 3 سر دیگه در فریزر و کلکسیونی از سایر چیزهای وحشتناک مثل جمجمه، شیشه های حاوی اعضای بدن و شمار زیادی از عکس های پولاروید از قربانی ها رو پیدا کرد.
دادگاه : محاکمه دامر در ژانویه 1992 آغاز شد، با توجه به اینکه اکثر قربانی‌های جفری آفریقایی تبار بودن تنش‌های نژادی قابل توجهی وجود داشت. بنابراین اقدامات امنیتی شدیدی در دادگاه انجام شد، از جمله یک مانع هشت فوتی از جنس شیشه ضد گلوله که جفری رو از بقیه جدا می‌کرد. حضور تنها یک آفریقایی تبار در هیئت داوران حواشی بیشتری رو به وجود آورد اما در نهایت اثری روی محاکمه نذاشت. لیونل دامر و همسر دومش در طول محاکمه حضور داشتند.
جفری در ابتدا با وجود اعتراف به قتل در بازجویی‌های پلیس، همه‌ی اتهامات رو رد کرد و خودش رو بیگناه تلقی کرد.
سرانجام با استناد به ابتلا به جنون، اظهار گناهکاری کرد. سپس جزئیات وحشتناکی از کارهاش رو به عنوان دفاعیه منتشر کرد تا اثبات کنه که فقط یه فرد دیوانه می‌تواند همچین اقدامات وحشتناکی رو انجام بده.
علی‌رغم این دفاعیه، هیئت منصفه تصمیم گرفت ادعای دادستان مبنی بر اینکه جفری کاملاً از بد بودن اقداماتش آگاه بوده رو قبول کند.
در 15 فوریه 1992 اون ها پس از تقریبا 10 ساعت مشورت برای یافتن گناهکار حکم نهایی رو اعلام کردند.
جفری به 15 حبس متوالی در حبس تعزیری محکوم شد و در ماه می نیز حکم صادر شد و در نهایت در28 نوامبر سال 1994 جفری دامر به هم بندی خود در سالن بدن سازی زندان کشته شدن و علت مرگ ـن برخورد جسم سنگین و سخت به جمجمه سر اعلام شد
وکنار جفری هم سلولی دیگرش هم به قتل رسید آنها برای تمیز کردن سالن بدنسازی به انجا رفته بودند و باهم به قتل رسیدند.
درمورد انگیزه قاتل از کشتن جفری سوال شد و او در پاسخ گفت : پرونده اش را درزندان خوانده بودم و میدانستم و او موجود پلید و اهریمنی است اما میتوانستم خودم راکنترل کنم تا وقتی متوجه شدم یکی از افراد کشته شده پسری 11 ساله است آن روز تصمیم گرفتم او را بکشم با نگهبان ها هماهنگ شدم تا با خیال راحت اورا به قتل برسانم.
نظرات و دیدگاه‌ها
هیچ نظری برای این خبر ارسال نشده است؛
شما نفر اول باشید.
